Wakacje w Chorawcji! - część 1.

Zachciało mi się w ten paskudny i deszczowy niedzielny wieczór więc oto jest (tyle to pisałem aż do dziś..). Historia wyjazdu, streszczona, w kilku małych postach…

Nie było lekko. Sam wyjazd zapoczątkowany był demotywatorem umieszczonym w nagłówku.

Myślałem sobie że pierw wykonam objazd dookoła Polski, wg mojego schematu a kiedyś w przyszłości zrobię sobie coś na ten kształt po Europie, np. do Chorwacji czy Italii. Ale potem sobie spojrzałem że do takiego Adriatyku wcale nie jest tak daleko jak by się zdawało. Tak na dobrą sprawę w jedną stronę jest tylko 150 km więcej niż na Kaszuby czy nasze Polskie morze Bałtyckie.

Tak zaczęło się planowanie drogi. Ostatecznie skończyło się na tym że dystans zaplanowany był wcale nie krótszy niż ten dokoła Polski, aaaale jak już się ustaliło kierunek i cel to trzeba było w tym brnąć.

W trasę nie udało się zorganizować nikogo poza przyjaciółką. Ustaliliśmy tak że ja dopilnuje tego żeby auto nas tam cało i zdrowo zawiozło i zwiozło. Część gratów miałem. Pozostałą część organizowała przyjaciółka (czyli wszystkie torby, leżaki, kuchenki polowe itp).

Więc kiedy Ona planowała mnóstwo miejsc, ciekawych rzeczy, Parków Narodowych z wodospadami, ja jeździłem do kumpla i jego SzczurekGarage żeby przygotować auto.

Same szykowanie można opisać w kolejnych 5 podpunktach. Streszczając, mogę powiedzieć że do wymiany wstępnie i na bank miały iść gumy tylnej belki. Wymiana na Olkuszowe poliuretany wymagała sporo pracy. Dodatkowo przednie zawieszenie wymagało wymiany łączników stabilizatora i końcówek drążka. Jak już byliśmy z przodu, pasek wraz z kilkoma rolkami i napinaczem również poszedł na hasiok, w miejsce starych zamontowano nowe. Sam serwis wymagał jeszcze wymiany linki ręcznego i zapewne innych detali których nie spamiętałem.

I było by fajnie gdyby nie to że praca szła strasznie topornie. Kiedy już cała tylna belka była wyciągnięta, padł pomysł żeby za jednym zamachem wymienić w całym tylnym zawieszeniu wszystkie elementy gumowe. No ok, „jak już jest to na wierzchu”.

 

Stare gumy po wyciągnięciu

 

podłoga po regeneracji pozwalała na takie wyczyny

 

wydech wykonany u Pana Gawrońskiego z Katowic w trybie ekspresowym, dobrym i opłacalnym

Dodatkowo, „jak już jest to na wierzchu” można by zmienić zimmering na wale, przy silniku i dodatkowo zrobić uszczelkę między skrzynia a blokiem. Tu niestety skończyło się na planach bo jedna śruba nie chciała puścić, dodatkowo była objechana.

Zgadnijcie która.

Oczywiście że ta która była na samej górze! Nie działały żadne magiczne klucze, nie dało się tam dojść żadnym narzędziem żeby ją zbić, czy kątówką żeby uciąć. A ponieważ całość była robiona w weekend przed tym zanim miałem jechać, nie było mowy o tym żeby rozgrzebać wóz i wyciągać wszystko przez komorę silnika.

Jednak Szczur wraz z ekipą dzielnie walczyli i złożyli dziada! Wszystko działało pięknie. Szef zrobił przejazd próbny. A po przyjeździe okazało się że to jeszcze nie koniec i beta nie powiedziała ostatniego słowa!

Zostawiła za sobą strugę cieczy na asfalcie bo pojawił się jeszcze jeden problem… Regulacja zawieszenia.

Z tyłu pod podłogą znajduje się element który poprzez połączenie ze stabilizatorem, zwiększa ilość płynu w tylnych amortyzatorach, lub kiedy obciążenie spada, zmniejsza (w znacznym uproszczeniu). Tak żeby prześwit był zawsze mniej więcej jeden.

Oczywiście w.w. element trzeba było zdemontować wraz z przewodami powkręcanymi dookoła. Niestety kiedy wszystko już zostało zmontowane, a całość niby jeździła okazało się że leje się z tego jak dzikie. Element wcześnie był nieszczelny, ale nie były to wycieki rzędu 1l na 1km. A tak właśnie teraz znikał płyn po "ruszeniu". Ponieważ nie udało się w żaden sposób uszczelnić cieknącego gwintu, majster próbował zagniatać, zaginać, zaślepiać przewody. Niestety ciśnienie po odpaleniu silnika i w konsekwencji pompy, było takie że płyn psikał niczym z pistoletu w śmigusa-dyngusa.

I w ten, wpadł na genialny pomysł! Wszystkie przewody zostawił tak jak są a z przodu, za lewym nadkolem, wykonał „bajpas” który omijał cały tylny zespół regulacji zawieszenia, a płyn był w obiegu zamkniętym bez żadnych przeszkód.

Oczywiście konsekwencją tego była gleba. Bardzo sroga gleba. No i trochę inne prowadzenie się trupa. Ale generalnie dało się do tego szybko przyzwyczaić.

Najważniejsze było to że udało się zrobić wszystko na czas, przed wyjazdem.

Tydzień wcześniej od innej przyjaciółki dostałem pożyczony kufer na dach, popularną trumnę, o całkiem sporej pojemności.

 

zestaw wakacyjny

Nie zostało nic tylko się zapakować i wyjechać!

Ciąg dalszy za niedługo! (tym razem naprawdę! (: )